નાની ટેણકી હાથમાં ખંજરીનું રમકડું લઈને ઘોડિયામાં રમતી હતી. ત્યારે નહોતી ખબર કે એ, દીદુડી છે. નર્સરીમાં ભણતો ભઈલો તે રમકડું લઈને ભાગ્યો. ત્યારે એ માત્ર રડી. મમ્મી ભઈલાને વઢી. તે રમકડું ફરી ઘોડિયામાં પહોંચ્યું. ટેણકી મોટા ભાઈની આંગળી પકડીને સ્કૂલે જવા લાગી. રોજ ઘરે આવીને બંને ઝઘડો કરે. “મમ્મી, આને કંઇક કે ને !… Continue reading ભૈલું, ભઈલો, ભાઈ : નાની, ટેણકી, છોટી
1. સ્ટેશન (હમ્મારું ‘ટેસન’) – ટ્રેન પેલ્લે માળે એન્ટ્રી કરે એમ કે…! ‘ને જેવી એન્ટ્રી મારે ટે દોડ-બે કિલોના ઉંદર થાય રાજી – રાજજી, આવે જ તો ઓનલાઈન તાજી ભાજી. – ચાર જ પ્લેટફોર્મ : પેલ્લું ને તીજું અમ્દાવાડ ‘ને બીજ્જુ-ચોથું બોમ્બે. – રિક્સાવાડા ને ઉભા રેહવા જગા હો ની મલ્લે, બા’ર ઉભા રઈ’ને જ… Continue reading સુરત એટલે ‘હુરત’
પૃથ્વી અને ધરતી વચ્ચે એક પુસ્તક પડેલું છે. વિચાર્યું કે, આ પુસ્તકમાં અનેક કહાનીઓ હશે. તે દરેક કહાનીઓના અનેક પાત્રો હશે. પરંતુ, તે પુસ્તકમાં ઘણી બધી વાર્તાઓ વચ્ચે પોતાના અસ્તિત્વને ટકાવી રાખવા માટેનો માત્ર સંઘર્ષ જ જણાયો. પુસ્તક વાંચતા અમુક વર્ષો થયા. તેમાંથી જેવું વાંચવા મળ્યું તે મારા જીવનનો અરીસો બની રહ્યું. મને ઘણા પાત્રો… Continue reading પૃથ્વી અને ધરતી વચ્ચેનું પુસ્તક : જીવન !
…કબાટ ખોલ્યું. વિષયવાર ગોઠવેલા પુસ્તકો પરના ફ્લેપ પરના અનેક રંગો ચમકી ઉઠ્યા. વિભિન્ન સાઈઝના પુસ્તકો એકસાથે ગોઠવાયેલા હોવાથી તેની સપાટી આકર્ષક લાગતી હતી. વાંચવાની ઈચ્છા ન થઇ. તેથી ફરી પુસ્તકો તરફ જોઇને કબાટ બંધ કર્યું. ચશ્માં ટેબલ પર મૂકીને કપડા બદલ્યા. હાથપગ ધોઈને નવી સ્ફૂર્તિ મેળવવાનો પ્રયત્ન કર્યો. કાનમાં ઇઅર-પ્લગ્સ લગાવીને સોંગ્સ સાંભળવા બેડ પર… Continue reading ક્ષિતિજે કોઈક તો હશે, દોડ તેની જ છે ને !
સ્થિતિ : ઘરે પ્રસંગ છે. પ્રવૃત્તિ : ઘોર ખોદણી સહનશક્તિ : સોડાની બોટલના ગેસ જેટલી એક વડીલ જમીને સોફા પર બેઠા છે. તેઓ કુટુંબમાં માન-મોભો-રૂતબો ધરાવે છે. કારણ કે, તેમનું જીવન વેલ-સેટ છે. અથવા તો, તેઓ પોતાની ક્ષતિઓ કે પોતાના ઘરનાં નકારાત્મક પાસાને પોતાના ઘરમાં જ દાબી દેવા સમર્થ છે. ઘરમાં આવતી કાલે એક પ્રસંગ… Continue reading ઘોર ખોદણી !
રાત્રે અચાનક બે વાગ્યે ફોન વાગ્યો. થોડી વાર વાત થયા પછી… “અચ્છા, એક વાત પૂછું ?” “પૂછો ને !” “કેટલો ?” “બહુ બધો !” થોડી વાર પછી ફોન મૂક્યો. જવાબ નહોતો. કહેવાની નહિ પણ મહેસૂસ કરવાની વ્યાખ્યા. યુ-ટ્યુબ પર નુસરત ફતેહઅલી ખાનના અવાજમાં ઉર્દુ અને ફારસી શબ્દો કાનમાં મધની જેમ રેડાઈ રહ્યા હતા. ખબર નહિ… Continue reading સાંસો કિ માલા પે સિમરૂ મેં પી કા નામ – (મીરાંબાઈ)
“મારે તબિયત નહિ, જીંદગી સારી જોઈએ છે.” મરાઠી રંગમંચના જાણીતા નાટકકાર અનિલ બર્વે, કલાકાર નાના પાટેકર અને ડિરેકટર વિજય મહેતાની ત્રિપુટી દ્વારા ભજવાયેલ મરાઠી નાટક ‘હમીદાબાઈ ચી કોઠી’ અદભુત છે. પહેલાના સમયમાં સાંજના સમયે મનોરંજન માટે નૃત્ય – સંગીતના કાર્યક્રમો થતા. ઠેર-ઠેર કોઠીઓ હતી. ઈમાનની કદર હતી અને ગર્વથી આ મોજશોખ થતા. આ તેવા… Continue reading हमिदाबाई ची कोठी : (હમીદાબાઈ ની કોઠી) – મરાઠી નાટક
મૂળે હું સૌરાષ્ટિયન. જન્મ અને સમજણથી સુરતી. કર્મક્ષેત્ર મારું અમદાવાદ. વાત જાણે એમ છે કે, આ ત્રણ પ્રદેશોના ‘ટ્રાયો’માં હું બરાબર સચવાયો છું. ગળથુથીમાં કાઠિયાવાડના શબ્દો મળ્યા. જે જન્મતાંની સાથે પ્રિ-ઇન્સ્ટોલ જ હતા. જન્મીને આજુબાજુ જોયું, ટો મન્ને હુરટી મોજ કરટો મઈલો જે કે ! ટો એમનું પન થોરું-થોરું હમ્મારામાં ઇન્સ્ટોલ થિયું એમ કે !… Continue reading બૂટપાલિસ…! ચંપલના ચાર આના બૂટના પૈસા ચાલીસ !
सानन्दं सदनं सुताश्च सुधिय: कान्ता प्रियभाषिणी सन्मित्रं सुघनं स्वयोषिति रतिश्चज्ञापरा: सेवका: | आतिथ्यं शिवपूजनं प्रतिदिनं मिष्टान्नं गृहे साधो संगुपासते हि सततं धन्यो गृहस्थाश्रम: || “ઘર આનંદથી કિલ્લોલતું હોય, બુદ્ધિશાળી સંતાનો હોય, મધુભાષિણી સ્ત્રી હોય, સન્મિત્ર હોય, ન્યાયપ્રાપ્ત ધનવૈભવ હોય, પોતાની પત્નીમાં જ પ્રેમ હોય, આજ્ઞાંકિત સેવકો હોય, અતિથિઓનો આદર – સત્કાર થતો હોય, શિવનું ઇષ્ટપૂજન… Continue reading લવ મેરેજ કે અરેંજ મેરેજ ?
सौराष्ट्रे सोमनाथं च श्रीशैले मल्लिकार्जुनम्। :उज्जयिन्यां महाकालमोङ्कारममलेश्वरम्॥1॥ परल्यां वैद्यनाथं च डाकिन्यां भीमशङ्करम्।:सेतुबन्धे तु रामेशं नागेशं दारुकावने॥2॥ वाराणस्यां तु विश्वेशं त्र्यम्बकं गौतमीतटे।:हिमालये तु केदारं घृष्णेशं च शिवालये॥3॥ एतानि ज्योतिर्लिङ्गानि सायं प्रात: पठेन्नर:।:सप्तजन्मकृतं पापं स्मरणेन विनश्यति॥4॥ હિરણ્યા, કપિલા અને સરસ્વતી નદીના સંગમ પર બિરાજમાન શિવ જ્યોતિર્લિંગ. સૌરાષ્ટ્રનો પ્રભાસ ભાગ પાસે નૈઋત્ય દિશાથી અરબી સમૃદ્ર… Continue reading सौराष्ट्रे सोमनाथं (સોમનાથ આરતી અનુભવ)