ઢળતી સાંજે સુશ્રુત અને ચંદ્રા મૌન બઠા હતા. એક મોટો પથ્થર તે બંનેના હોવાની સાક્ષીમાં હતો. દરિયાના મોજા એ બંનેના હૃદયમાં ચાલી રહેલ પ્રશ્નો હતા. સફેદ ફીણયુક્ત પરપોટા સંવેદનાઓ જગાવતા હતા, જે તુરંત વિલીન થતા હતા. દિવસનો પાંખાળો ઘોડો કશો અવાજ કર્યા વિના જ પશ્ચિમ તરફ ઉડી રહ્યો હતો. આજે ચંદ્રા નજીક જ હતી,… Continue reading દોસ્તી : એક ઝરુખો, સમયનો…!
પરિમલ ગાર્ડન. એક દાદા લાકડીના ટેકે પોતાના પૌત્ર સાથે આવ્યા. દાદાથી વ્યવસ્થિત ચાલતું નહોતું. તેના પૌત્રના હાથમાં એક ટેનિસનો બોલ હતો.. તે છોકરાએ પોપાયના કાર્ટૂનવાળું ટી-શર્ટ અને ઢીંચણ સુધીની કેપ્રી પહેરી હતી. દાદા એ ખાદીના કૂર્તા વડે ચશ્માં સાફ કરતા-કરતા પોતાના પૌત્રને ધીરે ચાલવાનું કહી રહ્યા હતા. “નિસર્ગ, બેટા ધીરે ચાલ. પડી જવાય જો. પછી… Continue reading દાદાનો દોસ્ત : પૌત્રનો મિત્ર : ‘યાર’ની યારી
“અકબંધ ટકોરાઓ રણકાવતો આજે, એ જ રસ્તે પાછો ફર્યો છું. ખીસ્સે ખાલીપા ની ખલક લઇને ગયેલો, દુનિયાદારીની મોટી સિલક લઈને આવ્યો છું. કેટલુંયે ભેગું કર્યું અને ઘણુંયે લુંટાવી જાણ્યું, છતાં નવનીતનો હિસ્સો બચાવીને આવ્યો છું. નજરની એક ચુકે હસતી દુનિયાને, પથ દર્શાવવા તૈયાર થઈને આવ્યો છું. યુગોથી બંધ હતું એ સમજણનું મકાન, એની ભીંતોને મારા… Continue reading ‘ફેર’-‘વેલ’ :- “Always the ‘Last moments’ are lasts throughout the Life.”
આઈપીએલ શરુ થઇ અને બોર્ડના સ્ટુડન્ટ મુક્ત થયા પેન-પેપરની ૨-ડી જેલમાંથી…અને ૩-ડીમાં જલસા કરવાના અને ક્રિકેટ રમવાનું શરુ. અને, હું ગયો ફ્લેશબેકમાં…પહેલા તો બ્લેક & વ્હાઈટ પિક્ચર દેખાયું. પછી ધીરે-ધીરે ક્લિઅર કલરફૂલ થતું ગયું. એ ધોરણ ૧૦ નું વેકેશન, કુબેરનગરનું મેદાન. અમે તળપદી ભાષામાં મેદાનને પોપડું કહેતા, અમે એ ‘પોપડા’ ના ‘પોપડાપુત્ર’. રોજ સવારે ૮… Continue reading “ક્યારેક અમારી દોસ્તીની દુકાન આમ કંઇક ખુલતી, દિવસના અંતે સંબંધની મજબુતાઈનો વકરો ગણતા..!”