શેરીની એક રીતભાત હોય, ઉઠક-બેઠક હોય. કૉ-ઓપરેટીવ સોસાયટી માત્ર નામ પૂરતી ચોપડે જ હોય, પણ ‘શેરી’ એ રહેવાસીનો જુબાની શબ્દ છે. બપોરના તડકો ઓછો થતાં લસણના ગાંઠિયા સાથે સાંજે બનાવવાનું શાક લઈને ગૃહિણીઓ બેસે. કોઈક લસણની કળી ફોલવામાં મદદ કરે તો બાજુમાંથી બીજા બાજુમાં આવીને બેસે અને સાડીએ ટાંકવાના આભલા લઈને આવે. ટેકા માટે એકાદ… Continue reading ધીખતે તડકે રોંઢડિયું (2)
અદ્ભુત દિવસ. કોલેજના દોસ્તની સિસ્ટરના મેરેજમાં દરેક ફ્રેન્ડ્સને મળવાનું થયુ. ઘણા સમયે બધા મળ્યા. એકબીજાને હાલ-ચાલ પૂછ્યા અને ‘એઝ યુઝઅલ’ જોબ સેટિસ્ફેકશનની વાતો થઇ. અમુક-તમુકને કોમ્પિટિટીવ એકઝામ્સની તૈયારી માટેની તૈયારીઓ વિષે વાતો થઇ. ત્યાં જ, લેડિઝ સેક્શનમાં બેઠેલી એક વ્યક્તિને હું બહુ નજીકથી જાણતો હોઉં તેવું લાગ્યું. હું તરત ઉભો થયો અને એમની નજીક ગયો.… Continue reading હું, મારું હૃદય એક ‘બાળક’…! આંખ તો ભીની થાય જ 🙂
સામાન્ય રીતે ૩ વર્ષથી નાના બાળકોને સરકાર તો ભણવા પર પ્રતિબંધ મુકે જ, પણ આખી દુનિયા પ્રતિબંધ મુકે. નિષેધ…..નિષેધ…..નિષેધ. ના સમજ્યા ? સમજવું ભાઈ… પણ શરત એટલી જ કે બાળક બનીને સમજવું હોય તો જ હું સમજાવું. દુનિયાની વાતોનો આ આપનો ગોલુ મનમાં કેવા જવાબો આપતો હશે ? લેટ્સ હેવ અ લૂક. પ્રસંગ:- મમ્મી-ડેડી સાથે ગોલુ… Continue reading ‘બાળક’નું ‘બ્રહ્માસ્ત્ર’ : ‘ભેંકડો’